"Jezus Chrystus jest obecny w Eucharystii w sposób wyjątkowy i nieporównywalny. Jest w niej obecny prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie: z Ciałem i Krwią, wraz z duszą i Bóstwem..."
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa przypada na czwartek w oktawie Zesłania Ducha Świętego. Kościół w Norwegii, podobnie jak np. w Hiszpanii przesuwa datę świętowania na niedzielę najbliższą dacie Bożego Ciała. I dlatego w Oslo wszystkie parafie sprawowały uroczyste Msze św. i przygotowały procesje w niedzielę 23 czerwca.
W tym roku parafia św. Olafa w Oslo świętowała Boże Ciało w sposób szczególnie uroczysty i radosny. Powody owej radości były co najmniej dwa. Pierwszym charakter samego święta - jednego z najważniejszych świąt w Kościele katolickim, które potwierdza sakramentalną obecność Chrystusa w Eucharystii. Drugim wyświęcenie nowego księdza, który wkrótce będzie sprawował posługę w parafii św. Pawła w Bergen.
Święcenia kapłańskie Petera Haia Nguyena odbyły się w sobotę 22 czerwca w parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Oslo. Udzielił ich biskup Bernt Eidsvig.
Natomiast nabożeństwo, które otwierało uroczystości Bożego Ciała w parafii św. Olafa była pierwszą Mszą sprawowaną przez ks. Haia.
Obraz
Biskup Bernt Eidsvig przybywa na Mszę św. wraz z kapłanami
Ekumeniczna i międzynarodowa: Msza św. w Trefoldighetskirken
Uroczystość Bożego Ciała rozpoczęła się od Mszy św. w kościele Trójcy św. (Trefoldighetskirken). Warto wspomnieć, że ten konsekrowany w roku 1858 kościół należy do największych w Norwegii. Mieści się w nim około 1200 osób, co miało duże znaczenie podczas niedzielnej uroczystości.
Kościół Trójcy Świętej należy do Kościoła Norwegii, czyli kościoła protestanckiego. Msza święta, miała więc charakter ekumeniczny. Zgromadziła ona wiernych z wielu zakątków świata. Liturgia wyrażała międzynarodowy charakter katolickiego Kościoła w Norwegii, który tworzą wierni ze 170 narodowości.
Podczas czytań i modlitw mogliśmy usłyszeć m.in. język norweski, angielski, wietnamski, polski, hiszpański i tagalog.
Dużym przeżyciem była część Mszy, gdy wierni, zachęceni przez kapłana, odmówili Ojcze Nasz w swoich językach. I choć każdy mówił innym językiem, brzmiało to tak jakbyśmy używali jednej, uniwersalnej mowy – „mowy modlitwy”.
Mszę św. sprawował nowo wyświęcony ks. Peter Hai Nguyen. Towarzyszył mu bp. Bernt Eidsvig oraz 24 kapłanów. Kazanie w języku norweskim wygłosił ks. proboszcz Pål Bratbak.
Uroczysty i niepowtarzalny charakter nadała Mszy św. oprawa muzyczna. Znakomity chór norweski „St. Joseph Choir” wykonał utwory Szuberta, m.in. Agnus Dei z Mszy G. Zupełnie inny charakter miała muzyka wietnamskiego chóru „Thien”, który nie tylko dobrze śpiewał, ale również pięknie się prezentował. Natomiast grupa hiszpańska „Pescador de hombres” z gitarą i kilkoma dobrymi głosami wniosła południowy i nieco nastrój. Prawdziwego kolorytu i życia dodała afrykańska grupa „Yezu azali awa”, która z pewnością byłaby w stanie porwać wiernych do tańca, gdyby nie fakt, że prawie wszyscy siedzieli w ławkach.
Trzeba również wspomnieć o polskiej grupie, która podczas całej Mszy św. pięknie prezentowała się w strojach ludowych i z chorągwią, co można zobaczyć na zdjęciach. W kościele św. Trójcy zabrzmiała również polska muzyka, kiedy ks. Anthony Erraudi zainicjował znaną pieśń Jezusa ukrytego, do której dołączyli się zgromadzeni w kościele Polacy, i trzeba powiedzieć, że był to całkiem spory chór.
Obraz
Mszę św. sprawował nowo wyświęcony ks. Peter Hai Nguyen. Towarzyszył mu bp. Bernt Eidsvig oraz 24 kapłanów
Cztery ołtarze i jedna droga
Po zakończeniu Mszy św. kapłani i wierni udali się z procesją do czterech ołtarzy. Ponieważ pierwszy ołtarz został przygotowany przez grupę polską, podczas przejścia do niego śpiewano polską pieśń Idzie, idzie Bóg prawdziwy. Ołtarz mieścił za Biblioteką Deichmańską. Czytanie i modlitwę prowadził ks. Anthony Erraudi.
Drugi ołtarz mieścił się na placyku przy Ferdensborveien. Modlitwę w języku angielskim prowadził ks. Josef Ottersen. Modlono się tu również w językach tagalong i w chaldejskim.
Droga do trzeciego ołtarza prowadziła jedną z najbardziej urokliwych ulic Oslo - Damstereder. Małe, kolorowe drewniane domki i kwitnące krzewy różane tworzyły klimat, w którym niesiona przez kapłana hostia jaśniała w słońcu szczególnym blaskiem.
Trzeci ołtarz mieścił się na małym placyku przy ulicy Akersveien naprzeciwko cmentarza Vår Frelsers Gravlund. Został przygotowany przez grupę hiszpańskojęzyczną i jaśniał bielą. Biała była figurka Matki Boskiej, jedwabny materiał osłaniający ołtarz, a także droga do niego wysypana kwiatami. Modlitwę w języku hiszpańskim prowadził ks. Joel Tobón. Śpiewano tu również po francusku. Ostatni ołtarz wzniesiono przy katedrze św. Olafa. Modlitwę przed nim, a później w samej katedrze prowadził ks. proboszcz Pål Bratbak.
Ostatnim i można powiedzieć, nadzwyczajnym punktem uroczystości było udzielenie błogosławieństwa przez ks. Haia, tym wiernym, którzy mieli na to ochotę. Trzeba przyznać, że kolejka, która się ustawiła przed nowo wyświeconym kapłanem była naprawdę długa.
Obraz
Polska grupa prezentowała się pięknie podczas Mszy w kościele Trójcy św.
Obraz
Obraz
Modlitwa wiernych w dziesięciu językach. Na zdjęciu Iwona Hansen modląca się po polsku
Obraz
Komunia św.
Obraz
Wietnamski chór „Thien”
Obraz
Ks. Peter Hai Nguyen podczas swojej pierwszej Mszy św.
Obraz
Obraz
Afrykańskie rytmy w kościele św. Trójcy
Obraz
W drodze do pierwszego ołtarza - ks. Anthony Erraudi
Obraz
Modlitwa przy pierwszym ołatrzu przygotowanym przez polską grupę
Obraz
Obraz
Obraz
W drodze do trzeciego ołtarza
Obraz
Ołtarz przygotowany przez grupę hiszpańskojęzyczną jaśniał białością
